وظیفه ما در دوران غیبت
وظیفه ما در دوران غیبت
1. حفظِ نظام اسلامى با تمام توان
2. حمایت همهجانبه از رهبر معظم انقلاب حفظه الله
1. حفظِ نظام اسلامى با تمام توان
براى برپایى این نظام اسلامى فداکارىهاى بسیارى انجام شده است. این نظام، ثمره خونِ صدها هزار شهید دوران انقلاب و دفاع مقدّس است. صدها هزار گل پرپر شده تا
این بوستان پدید آمده است. مطلب دیگر این است که اگر بخواهیم این نظام برقرار باشد، باید محور این نظام محفوظ بماند؛ باید مورد حمایت قرار گیرد؛ باید به او عشق ورزید، و نباید در اطاعت او کوتاهى کرد. همه مىدانند که برقرارى این نظام اسلامى، مرهون زحمات امام راحل رضوان اللّه تعالى علیه است. اگر شخصِ امام خمینى(رحمه الله) نبود، چنین انقلابى به پیروزى نمىرسید. شکّى نیست که حمایتهاى همه جانبه مردم از امام، باعث برقرارى و جاودان ماندن این نظام اسلامى شد. مگر مىشود انسان به اسلام علاقهمند باشد؛ ولى به نظام اسلامى علاقهاى نداشته باشد.
2. حمایت همهجانبه از رهبر معظم انقلاب حفظه اللّه
اگر امروز، امام میان ما نیست، باید همان محبّت و ارادت و سرسپردگى را به جانشین او داشته باشیم که الحمدللّه این محبّت و ارادت را داریم. خدا را شکر مىکنیم که براى این دوران، کسى را ذخیره فرمود تا بتواند وظایف رهبرى را به خوبى انجام دهد. ما باید براى سلامت و توفیق او دعا کنیم؛ در خلوت و تاریکىِ شب، از خدا بخواهیم حضرتش را براى رهبرى عالم اسلام حفظ کند. باید در عمل، حامى و پشتیبان همه جانبه او باشیم و این ارادت را به رخ دشمنان او بکشیم و به دشمنان بگوییم: به کورى چشم شما که از هیچ توطئهاى کوتاهى نکردید، ما همچنان متّحد هستیم و پشت سرِ رهبرمان ایستاده ایم. اگر خداى ناکرده این وحدت خدشه دار شود، مسؤولش من و شما هستیم. شهیدان ما وظیفه خود را انجام دادند و هم اکنون ثمره ایثار و جهادشان را به دست من و شما سپرده اند؛ ما هستیم که باید دستاوردهاى آنها را حفظ کنیم. اگر در این کار کوتاهى کنیم، هم به آنها، و هم به تمام انبیا و اولیاى الاهى خیانت کرده ایم.
نظام مقدّس اسلامى، میوهاى از درخت نبوّت و امامت است. ما نمى دانیم چه نعمت بزرگى را در این جهان داریم. قدرت بزرگى همچون امریکا را با عنایات الاهى به زانو درآورده ایم تا جایى که به طور رسمى و عملى، با کمال فضاحت و رسوایى، برخلاف تمام قوانین بین المللى و با زیر پا گذاشتن عهدنامههایى که خودش امضا کرده است، بیست میلیون دلار بودجه براى براندازى حکومت ایران تصویب مىکند.
اگر مسأله ایران براى آنان اهمّیت نداشت، آیا حاضر مىشدند این رسوایى را به جان بخرند؟! این رسوایى را به جان مىخرند؛ چون سقوط خویش را در یک قدمى خود مىبینند. ما باید منتظر دسیسههاى جدیدى از طرف آنان باشیم. همان طور که رهبر معظّم انقلابحفظه اللّه فرموده است، آنان تا به حال از هیچ توطئهاى کوتاهى نکرده و هرکارى که مىتوانسته اند، کرده اند. دشمنان ما باید متوجّه شده باشند که خداى متعالى، پشتیبان این نظام است و این دسیسهها اثرى ندارد. ایجاد شک و شبهه در مسأله ولایت فقیه، متّهم کردن نظام اسلامى به حکومت دیکتاتورى و دسیسههاى دیگرى از این قبیل مثل توطئههاى دیگرشان، به خودشان برخواهد گشت. وظیفه ما در این عصر این است که اهمّیت موقعیت خود را بشناسیم و بدانیم نعمت عظیمى داریم که شکرانه آن، حمایتِ همه جانبه از رهبرى نظام است.
اگر در گوشه و کنار، از کسانى خطاهایى سر مىزند و اگر قصورهایى هست، باید آن قدر هوشیار و خردمند باشیم که این نقایص جزئى، نباید ما را درباره اصل و کلّ نظام سست یا محبّتمان را به آن کمرنگ کند. مگر در زمان حکومت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و امیرمؤمنان(علیهم السلام) نقص وجود نداشت؟! در زمان امام على(علیه السلام) چه کسانى استاندار فارس، بحرین و اهواز بودند؟! همان طور که کمابیش آگاهى دارید، یکى از استانداران حضرت على(علیه السلام)، برادرخوانده معاویه، زیاد بن عبید بود. او کسى بود که پسرش، عبیداللّه بن زیاد، با امام حسین(علیه السلام) جنگید. زمان حکومت امیرمؤمنان(علیه السلام)، همه والیان و حاکمان او فرشته نبودند! چنان نبود که در هیچ جاى عالم، هیچ خلاف شرعى انجام نگیرد. آن دستهاى دزدان که بریده، و حدهایى که جارى مىشد، براى چه بود؟! آن نامههاى عتاب آمیز حضرت و آن توبیخها و مؤاخذهها که در نهج البلاغه ثبت شده، براى چه کسانى بوده است؟! علّت مطلوب بودن آن نظام این بود که محورش على(علیه السلام) بود. در کنار این نظام، ممکن است خطاهایى رخ دهد؛ امّا آیا صحیح است که به سبب خطاها، از حمایت حکومت حضرت على(علیه السلام) دست برداریم؟! هیچ کس نمى گوید در کشور ما، هیچ اشتباهى رخ نمى دهد؛ هیچ ظلمى انجام نمى گیرد و هیچ خلاف شرعى صورت نمى گیرد؛ امّا این نقایص را نباید به
حساب اصل نظام و رهبرى آن گذاشت. ما همه آگاهیم که رهبر معظّم انقلاب دام عزّه، نهایت جدّیّت را براى اجراى احکام اسلامى و اجراى عدالت به کار مىبرد. مبادا وسوسههاى شیطانى در دل بعضى از جوانان ما اثر بگذارد و محبّتشان به این نظام و رهبرى آن کم شود! ما با این کارمان نه تنها ضرر مىکنیم، بلکه به همه شهیدانى که با خونشان این درخت را آبیارى کرده اند، خیانت مىکنیم.منبع :آثار آیت الله مصباح یزدی